Էդպես էլ էկլեր չկարողացա թխել, միշտ տափակ է ստացվում, խմորը լավ չի բարձրանում. բլից հարցազրույց դատավոր Նարինե Հովակիմյանի հետ

Բլից հարցազրույց 7 Հոկտեմբեր, 2019 17:00

ArmDaily.am-ը «Խորհրդակցական սենյակում» շարքի շրջանակներում շարունակում է բացահայտել դատավորներին։ Այս անգամ մեր բլից հարցերին պատասխանել է ՀՀ վերաքննիչ քրեական դատարանի դատավոր Նարինե Հովակիմյանը։

Մանկական խաղեր՝ տուն-տունիկ, ցատկապարան, բժիշկ-բժիշկ...։
-Յոթ քար:

Բժիշկ, ուսուցիչ չդարձաք, դարձաք դատավոր, ինչու։
-Մեր տանն արդեն երկու ուսուցիչ կային` հայրս և մայրս:

Ծնողական խրատ։
-Հորս խրատը` երբ քեզ մեկ ռուբլու լավություն են անում, դու ի պատասխան` տասն արա:

Դպրոցում արտասվե՞լ եք գնահատականի համար։
-Այո, ուզում էի մի անգամ էլ ինձ երկուս նշանակեին, չէին նշանակում, միշտ հինգ էին նշանակում, ձանձրալի էր…

Երկրպագուներ...։
-Ես առաջին հերթին կին եմ, հետո դատավոր…։

Խենթ քայլեր, որ արել են ձեզ համար։
-Արել են, սակայն խիստ անձնական է, չեմ ուզում բարձրաձայնել:

Օծանելիք, զարդեր...ձեր թուլությունը:
-Օծանելիք:

Ամենաշատը ինչքան գումար եք ծախսում շոփինգի ժամանակ։
-Ինչքան ունենում եմ, մեծագույն հաճույք եմ ստանում նվերներ գնելիս

Հայտնի բրենդներ, թե կարելի է գնումներ կատարել նաեւ տոնավաճառներից։
-Կարևոր չէ՝ որտեղից ես գնում կատարում, կարևորը որ դա քոնը լինի, քեզ հարմար:

Սիրելի ուտեստ։
-Պոմիդորով ձվածեղ։

Տղամարդու ձեր իդեալը։
-Ում կողքին դու քեզ պաշտպանված ես զգում:

Խոհանոցում քանի ժամ եք անցկացնում, ինչ եք լավ պատրաստում եւ ինչ չեք կարողանում պատրաստել։
-Խոհանոցում եմ ամեն առավոտ, մինչ աշխատանքի գնալս երեխաներիս համար անպայման ճաշ եմ պատրաստում, քանի որ չգիտեմ, թե երեկոյան երբ տուն կվերադառնամ: Ասում են, որ համով եմ պատրաստում, բայց էդպես էլ էկլեր չկարողացա թխել, միշտ տափակ է ստացվում, խմորը լավ չի բարձրանում:

Բուրդ ճիպոտել, գորգ լվանալ, պահածո, չիր պատրաստել...:
-Շատ եմ սիրում մուրաբա եփել և կոմպոտներ պատրաստել, մնացածները ընդհանրապես չեմ անում:

Ձեր տանը կարգավիճակները ինչպե՞ս են բաշխվում՝ վկա, ամբաստանյալ, մեղադրող, տուժող, դատավոր։
-Մեր տանը բոլորը հավասար են, կարգավիճակներ չկան, կա աշխատանքի բաժանում` ըստ նախասիրությունների:

Սիրելի գիրքը։
-Վոյնիչի «Բոռը»:

Ֆիլմի որ հերոսուհին եք դուք։ Դեր, որ երբեք չէիք խաղա։
-Շատ ընդհանրություններ եմ տեսնում «Մոսկվան արցունքների չի հավատում» ֆիլմի հերոսուհու և իմ միջև, դավաճանի դեր երբեք չեմ խաղա:

Ում ինքնաբացարկ կհայտնեիք։
- Փոքրհոգի մարդկանց:

Ակամայից ստացած կաշառք։
-Երեխաներիս սերը:

Եթե ոսկե ձկնիկ ունենայիք:
-Հարազատներիս համար առողջություն կխնդրեի:

Ինչքան փող է ձեզ պետք...ուրիշի անունով գրանցած գույք ունե՞ք։
-Ինձ այնքան փող է պետք, որ չմտածեմ դրա չգոյության մասին: Ուրիշի անունով գրանցած գույք չունեմ, իմ ունեցածն ուրիշին չեմ տալիս, ուրիշինն էլ չեմ ուզում…։

Ձեր երջանկությունը։
-Երեխաներիս ժպիտը:

Բախտագուշակի այցելել եք, հավատում եք։
-Չեմ այցելել, անբացատրելի վախ ունեմ նրանցից:

Եթե սկսեիք սկզբից, ինչ կփոխեիք...։
-Ուժերս կփորձեի արվեստի բնագավառում:

Կյանքի դասեր։
-Շատ եմ հավատում մարդկանց, երբեմն դրա պատճառով հարվածներ եմ ստանում թիկունքից, բայց դասեր չեմ առնում:

Բամբասանք ձեր մասին։
-Արդեն անհետաքրքիր է դառնում, վաղուց իմ մասին բամբասանք չեմ լսել:

Ինչի՞ համար եք զղջում:
Աշխատանքի և տարածության բերումով վերջին տարիներին հորս հետ քիչ եմ շփվել, չէի հավատում, որ կգա մի օր ու նա մեզ կլքի…

Ո՞ւմ եք սիրում։
-Բարի մարդկանց, կարեկից մարդկանց:

Ու՞մից եք դժգոհ:
-Դժգոհ եմ ինքս ինձնից, ժամանակս ոչ միշտ եմ ճիշտ կառավարում:

Երբ զայրանում եք:
-Անտանելի եմ դառնում:

Երբ զարմանում եք...։
-Ցավոք, վաղուց չեմ զարմանում:

Որ դեպքում հրաժարական կտաք եւ ինչու։
-Հավանաբար երբ հասկանամ, որ այլևս ասելիք ու անելիք չունեմ դատական համակարգում:

Հիասթափվում եւ հուսահատվում եք...։
-Կարճ է տևում, ժամանակ չունեմ հիասթափվելու և հուսահատվելու, դեռ շատ անելիք ունեմ, իսկ կյանքի գնացքը շատ արագ է շարժվում:

Վախենո՞ւմ եք վեթինգից, թե պատերին ծեփվելուց, ասֆալտին փռվելուց։ -Վախենում եմ չհասկացված լինելուց:

Հավատո՞ւմ եք իշխանություններին։
-Ուզում եմ հավատալ:

Հոգսեր էլ ունեք։
-Շատ, քանի որ ապրում եմ:

Չիրականացած երազանք:
-Էդպես էլ կիթառ նվագել չսովորեցի:

Թուլություններ, թերություններ:
- Շատ են, չեմ կարող բոլորը թվել:

Զանգ ԲԴԽ-ից:
-Չեմ ստացել:

Խորհրդակցական սենյակում։
-Աշխատավայրիս ամենասիրելի սենյակը:Շատ եմ սիրում առողջ բանավեճեր:

Հարց շարքի հաջորդ անդամին:
-Լա՞վ եք։

Մեր շարքի նախորդ մասնակիցը՝ դատավոր Սարգիս Երիցյանը, Ձեզ հարցնում է՝ հավատում եք արդյոք միասնական եւ միացյալ Հայաստանի գաղափարին, գործնականում ինչ եք կատարում դա իրականություն դարձնելու համար։
-Միասնական Հայաստանի գաղափարին հավատում եմ, միացյալ Հայաստանի մասին երազում եմ, ամեն պատեհ առիթով շրջապատում բարձրաձայնում եմ, որ որեւէ պատճառով պետք չէ հայրենիքը լքել։