Դեմ դուրս եկավ Հովհ. Շիրազը, ասաց՝ ըսիգ դատախազ է, էս ի՞նչ լավ մանչ է. բլից հարցազրույց Վահե Խալաթյանի հետ

ArmDaily.am-ը «Խորհրդակցական սենյակում» շարքի շրջանակներում շարունակում է բացահայտել դատավորներին: Այս անգամ մեր բլից հարցերին պատասխանել է Արմավիրի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավոր Վահե Խալաթյանի հետ։  

Երեք բառ, որ Ձեզ բնութագրում է:

-Խիստ, հումորով, ամեն վատ  բան`  չհանդուրժող:

Մանկության  հուշեր... թաղային կռիվներին, աղջիկների համար մղվող ծեծերին մասնակցե՞լ եք եւ կապտուկներով տուն վերադարձե՞լ եք:

-Աղջիկների համար  կռիվ  չեմ  արել, ծեծ  չեմ կերել: Մանկության  տարիներին, մորս  զայրույթից  փախնում  և  փրկություն էի  գտնում Աստղիկ  տատիս  փեշի տակ, որի  անուշ   բույրը հիշում եմ մինչև հիմա:

Կյանքը, հիասքանչ է, թե․․․:

-Այո, կյանքը` հիասքանչ է, ինչպես  համանուն  կինոնկարում:

Առանց ինչի՞ չեք պատկերացնում Ձեր կյանքը:

-Առանց իմ երկու տղաների չեմ պատկերացնում  ինձ: Նրանք լիովին  արդարացրել են  իմ ապասումներ` լավ են  սովորում և  բարի են:

Ի՞նչն է Ձեզ ուրախացնում եւ տխրեցնում:

-Ինձ ուրախացնում  է  գյուղ` Տավուշ գնալու սպասումը, գարնան  ծաղկած  ծառերը`  առանձնապես  դեղձենու:

Ո՞րն է ձեր ամենաուժեղ կողմը:

-Արդարացված համառությունը:

Ամենալավ եւ վատ հիշողությունները:

-Ամենալավ  հիշողությունը` երբ ծնվեց Հայկը: Անկրկնելի  զգացողություն էր: Ամենավատ  հիշողությունը` անվտանգության ծառայության կազմում,  հատուկ  ջոկատում,  Լաչինի   համար մղվող  մարտում` 1992  թվականի  դեկտեմբերի  3-ին  ընկերներիս  կորցնելը:

Դուք Ձեզ երջանիկ զգո՞ւմ եք:

-Այո, ես ինձ երջանիկ եմ զգում:

Երջանկության ձեր բանաձեւը:

-Երջանկությունը` բանաձև  չունի: Բոլորը երջանիկ են   նույն կերպ,  դժբախտ են   յուրովի / Լ. Տոլստոյ, «Աննա Կարենինա»/։

Չիրականացված երազանքներ ունե՞ք:

-Այո, ունեմ, կցանկանայի  լինել  քաղաքացիական  ավիացիայի  օդաչու, մինչ օրս երազում  եմ, երբ ամեն  անգամ, աշխատասենյակից  տեսնում եմ  իջնող  և  բարձրացող  ինքնաթիռները:

Պաշտոնները…

-Պաշտոններն անցողիկ են, բարի անունը, հարգանքն  ինձ համար` ավելի  կարևոր են:

Ծխախոտ, խմիչք եւ մոլախաղեր, Ձեր կարծիքը:

-Ծխում եմ, դա իմ ամենամեծ  թերությունն է,թեև…: Անտարբեր եմ  մոլեխաղերի հանդեպ, սիրում եմ լավ կոնյակ:

Ինչի՞ց եք վախենում:

-Վախենում եմ լինել չհասկացված:

 Ինչի՞ց եք նյարդայնանում:

-Նյարդայնանում եմ  «չէ»  ասողներից, երբ կարող են  «այո» ասել:

Ես աշխատում եմ  մարդկանց  «չէ»  չասել, դա ինձ  վիրավորում  է,  նյարդայնանում եմ  անիմաստ համառությունից  և ստախոսությունից:

Ինչի՞ց եք հոգնում:

-Չեմ  հոգնում, ամեն  փոքր  առիթ ինձ  կարող է  գոհացնել,  կենցաղում  պահանջկոտ չեմ, այլ է `  աշխատանքում:

Ի՞նչ կփոխեիք Ձեր մեջ:

-Իմ մեջ  փոխելու գրեթե ոչինչ  չկա,  կամ` ինչպես  որ կամ:

Ի՞նչն է կյանքում կարեւոր Ձեզ համար:

-Սոցիալական  դիրքը,  հաջողակ  երեխաները և   մարդկանց  օգտակար  լինելու, ծառայելու  հնարավորություն  ունենալը:

Սխալ արարքներ եւ խոսքեր եղե՞լ են:

 -Այո, և շատ…:

Ասում են` աշխարհը փոխում են խենթերը, դուք ի՞նչ խենթություններ եք արել:

-Թեև աշխարհը  փոխում են  խենթերը,  բայց  ես  խենթություններ  չեմ արել, դա ինձ  խորթ է:

Ընտանիքում Ձեզնից դժգոհելու առիթները որո՞նք են, ընտանեկան վեճերը ի՞նչ թեմաների շուրջ են ծավալվում:

-Ընտանիքում  ինձանից դժգոհելու առիթ չկա, ընտանիքում  վեճեր չեն լինում:

Ներողություն խնդրո՞ւմ եք:

-Ամեն անգամ, երբ դրա կարիքը  կա, այո՛  խնդրում եմ և առանց անհարմար զգալու:

Հպարտությունը:

-Ես հպարտ եմ, որ հայ եմ և  բնակվում եմ  Հայաստանում: Ես իմ ժողովրդի  մասն եմ:

Ճակատագրական հանդիպում:

-Հայրիկիս և  եղբորս` Վարուժանի հետ  զբոսնում էինք  Աբովյան փողոցում, դեմ դուրս  եկավ Հովհաննես Շիրազը «Կինոմոսկվայի» մոտ: Ես գիրուկ էի, ասեց. «Ըսիգ   դատախազ  է, էս ի՞նչ լավ մանչ է…»:

Գիրք, որը փոխեց Ձեր կյանքը:

-Բանասիրական  գիտությունների  դոկտոր, պրոֆեսոր Արտեմ Հարությունյանի «Հուդդայի արձակուրդը»:

-Վահե Խալաթյանը՝ խոհանոցում:

-Գրեթե ամեն բան  կարող եմ պատրաստել, բացի թխվածքից և տոլմայից:

Հարստությունը, փողը, շքեղ ավտոմեքենաներ, բնակարաններ եւ այլն: Ի՞նչ են դրանք Ձեզ համար:

-Դրանք խորթ  են ինձ, ես նյութապաշտ  չեմ:  Չեմ սիրում շքեղություն:

Ձեր մասին ամենաանհեթեթ առասպելը:

-Օրերս, քրեակատարողական  հիմնարկում լուր  էր   տարածվել, որ դատավոր Վ.Խալաթյանը «վատ է», Բուբլիկովի օրն էի  ընկել, չար  կատակ էին արել: Իմ մահվան  մասին լուրերը`  չափազանցված էին:

Ամուսնությունը եւ սերը կապ ունե՞ն իրար հետ:

-Իհարկե ունեն, առանց սիրո  ամուսնություն չի լինում:

Ընտանիքը:

-Ընտանիքը  իր տեղում է:

Երեխաները:

-Երեխաները սովորում են, առողջ են, ես ուրախ եմ նրանց համար, նրանք էլ իմ:

Հարևանները։

-Հարևանների հետ շփումը`  չափի մեջ:

Ձեր կյանքի կոմեդիան:

-Կյանքը հենց կոմեդիա է, իսկ մենք`  դերասաններ:Դա ես չեմ ասել:

Ի՞նչ կցանկանայիք:

-Կցանկանայի խաղաղություն և  բարօրություն մեր  երկրին, ժողովրդին,որը արժանի է  դրան:

 Զանգ ԲԴԽ-ից...

-Սպաում եմ`  միայն լավ  լուրերի համար:

Խորհրդակցական սենյակում...

-Խորհրդակցական սենյակում ես թղթին եմ  հանձնում իմ մտորումները,այնտեղ ես մենակ եմ`  ինքս  ինձ հետ:

Աստված չի ասել՝ մի դատեք։

-Աստված` «Մի  դատեք»  ասելով, ցանկացել է  հայտնել,որ  դատողություն  մի արեք ուրիշների  մասին,այլ ոչ  թե դատական նիստ մի արեք,  մարդկանց  մի  դատեք:

Ամենամեծ  կաշառքը, որ  առաջարկել են եւ ամենափոքրը, որից չեք հրաժարվել։

-Կաշառքը`  իմ անձի  հետ  չի ասոցացվում, այն խորթ է  ինձ համար, ես չափավոր   մարդ եմ:

Կախարդական փայտիկ ունենալու դեպքում ձեզ համար ի՞նչ կխնդրեիք:

-Մեկ անգամ ևս  լինել  Փարիզում, Փարիզը կախարդական քաղաք է, լինելով մեկ անգամ, մտքիցդ  այլևս  չի հեռանում և  ճիշտ են ասում` Փարիզը տոն է,  որ  միշտ  քեզ հետ է:

Հարց շարքի հաջորդ մասնակցին։

 -Դու   ինձ  սիրու՞մ  ես…:

-Մեր շարքի նախորդ մասնակիցը՝ Երևան քաղաքի ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավոր Դավիթ Բալայանը Ձեզ հարցնում է՝ ում կփոխեիք համակարգում։

-Համակարգում ոչ մեկի չէի ցանկանա փոխել: Եթե հարցը վերաբերում է դրան, ապա՝ ինձ:

«Խորհրդակցական սենյակում»  շարքին մասնակցել են

Ալեքսանդր Ազարյանը 

Գագիկ Հովհաննիսյանը ,

Քրիստինե Մկոյանը

 Գեւորգ Նարինյանը ,

Անի Հարությունյանը ,

Սուրեն Մնոյանը

Ռաֆիկ Խանդանյանը

Ստեփան Միքայելյանը

Դավիթ Հարությունյանը

Արսեն Նիկողոսյանը

Աննա Փիլոսյանը

Հովսեփ Բեդեւյանը

Դավիթ Բալայան​ը

Շարքը՝ Ինգա Մարտինյանի