Հոգնության գաղտնիքը. երբ անոմալ երեւույթները դառնում են նորմալ, մարդիկ դադարում են զարմանալ եւ զայրանալ, զգալ եւ ապրել
Խմբագրական
Մեր կյանքը անոմալ երեւույթների ամբողջություն է դարձել, սկսած պետական կարեւորության թիվ մեկ հարցերից՝ Արցախի հիմնախնդիր, անվտանգություն, իշխանություն, ընդդիմություն, վերջացրած մանր-մունր հարցերով։ Ընդ որում՝ մեզ շրջապատող աննորմալությունները այնքան շատ են, որ վաղուց հարմարվել ենք դրանց, այլեւս չենք զարմանում եւ չենք ցնցվում։
Հիմա Մարմնամարզության ֆեդերացիան այսօր հայտարարել է, թե գործարար Տիգրան Արզաքանցյանի կինը՝ Նատալյա Ռոտենբերգը այլևս չի հանդիսանում Հայաստանի ֆեդերացիայի փոխնախագահ և ՀՄՖ-ն դադարեցնում է նրա հետ համագործակցություն, քանի որ այն ապաքաղաքական կառույց է։
Տպավորություն է, որ Մարմնամարզության ֆեդերացիան այս աշխարհից չէ կամ վերջին ամիսներին Հայաստանի իրադարձություններից անտեղյակ է։ Մինչդեռ Ռոտենբերգի եւ նրա ամուսնու «հայտնությունը» Հայաստանում սկսվեց քաղաքականության մեջ ակտիվությամբ, խորհրդարանական ընտրություններին ընդառաջ քաղաքական թիմեր էին փնտրում հանդես գալու համար, հետո էլ սեփական կուսակցությունը գրանցեցին։ Բայց այս ընթացքում շարունակում էին զբաղվել իրեհնց PR-ով, դե քաղաքականության մեջ դա առաջնահերթ է։
Հիմա չգիտես ինչպես ֆեդերացիան անտեղյակ էր այս զույգի քաղաքական նկրտումներից, մեկ էլ հանկարծ հայտարարեց, որ վերջ, համագործակցությունը դադարեցնում է։ Մանր հարց է, բայց ընդունենք նյարդայնացնող է մարդկանց հիմարի տեղ դնելը։ Երկրորդ՝ քանի ֆեդերացիա կամ առհասարակ ավելի բարձր ստատուս ունես կառույց կա, որ պետք է ապաքաղաքական լինի, բայց գերքաղաքականացված է։ Օրինակ՝ բուհերը, որ այս իշխանությունը մտադրվել էր դարձնել ապաքաղաքական, բայց արդյունքում նախկին պաշտոնյաներին հեռացրեցին եւ իրենց կուսակցական թիմակիցներին մտցրեցին հոգաբարձուների խորհուրդներ, այսինքն՝ ոչ թե դարձավ ապաքաղաքական, այլ մի կուսակցությունից անցավ մյուսի ձեռքը։ Այս կասկածները, փաստորեն, իզուր չէին, քիչ առաջ Նատալյա Ռոտենբերգը լրագրողներին հրավիրել է լուսաբանելու իր ասուլիսը՝ իրական շարժառիթի, կատարվող անարդարության մասին։
Երկրորդ անոմալ երեւույթը, Գագիկ Ծառուկյանի նախաձեռնած Հիսուս Քրիստոսի արձանի տեղադրումը շարունակվում է մնալ քննարկումների կիզակետում։ Մայր Աթոռը հայտարարել էր, որ ընդունելի չի համարում մեր Տիրոջ՝ Հիսուս Քրիստոսի արձանի տեղադրումը՝ նկատի առնելով, որ այն հարիր չէ Հայ եկեղեցու դարավոր պատկերագրական և պաշտամունքային ավանդույթին։ Իսկ Հիսուս Քրիստոսի մոնումենտալ արձան-համալիրի մրցութային հանձնախումբը հայտարարել է, որ Հայ Առաքելական եկեղեցու դիրքորոշումը շատ կարևոր է և գնահատելի, բայց Հիսուս Քրիստոսի արձան-համալիրը ճարտարապետական կոթող է, որը նպատակ ունի դառնալ միաբանության խորհրդանիշ ոչ միայն հայ ժողովրդի, այլ ողջ աշխարհի մարդկության համար:
Հետաքրքիր է, որ եկեղեցի-Ծառուկյան հակասությունը ջրի երես է դուրս եկել, մինչդեռ այս հարցերը կարող էին քննարկվել կուլիսներում։ Չէ՞ որ եկեղեցին հրապարակավ դեմ դիրքորոշում չէր հայտնում, երբ Ծառուկյանը Աբովյանում Սուրբ Հովհաննես եկեղեցին էր կառուցում՝ չհաշված մյուս բոլոր եկեղեցիները, մինչդեռ այդ ժամանակ էլ երկար-բարակ մտածելու արդյունքում կարելի էր հազարումի անթույլատրելի չափանիշներ գտնել, համարել, որ հարիր չէ այսպիսի եկեղեցի կառուցելը եւ այլն։
Երրորդ անոմալ երեւույթը՝ մարտի 27-ին Դատավորների միության անդամներն այցելել էին Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածին՝ Սուրբ Գայանե վանքում մասնակցելու Մեծ պահքի Դատավորի կիրակիի Սուրբ Պատարագի արարողությանը՝ միության նախագահ Ալեքսանդր Ազարյանի գլխավորությամբ։
Վեհափառ Հայրապետի հետ հանդիպմանը մասնակցել է մոտ 30-50 դատավոր, մինչդեռ Հայաստանում 260 դատավոր կա։ Հիմա ինչպես է այսպես ստացվել, արդյոք դատավորները նախապես գիտեին հանդիպման մասին, թե ոչ, ով է հրավիրել կամ չի հրավիրել, կամ պատշաճ չի իրազեկել, սրանք հարցեր են, որը պետք է պարզաբանվեն։ Ամեն դեպքում, եթե դատավորները իմացել են այս հանդիպման մասին եւ գուցե նրանցից 10-20-ը տեխնիկապես չի կարողացել մասնակցել Վեհափառի հետ հանդիպմանը, որտեղ էին մյուսները՝ավելի քան 150 դատավորները։ Միթե Վեհափառի հետ հանդիպումը շարքային միջոցառում է, որը կարելի է անտեսել եւ չմասնակցել, այս ընթացքում քանի՞ անգամ են նման միջոցառումներ կազմակերպվել, թե արդեն Կաթողիկոսի հետ հանդիպումն էլ է քաղաքականցվում, Հոգեւոր առաջնորդը համարվում է ընդդիմություն, նրա հետ հանդիպումը՝ հանցանք...։
Հիմա եթե դատավորները եւս նման ընկալում ունեն կամ վախենում են նման ընկալում ունեցող քաղաքական իշխանությունից, ապա մեր արդարադատությունը կորսված է։ Վեհափառի հետ հանդիպմանը չմասնակցածները մեծ ուրախությամբ թերեւս կմասնակցեին իշխող քաղաքական մեծամասնության հետ հանդիպումներին, մինչդեռ առաջին դեպքում հանդիպումը կոնկրետ միջոցառման, արարողության շրջանակում է եւ որեւէ դեպքում շահերի բախում չի առաջացնում, դատավորի գործունեությանը, անկախությանը միջամտելու ռիսկ չկա...։
Մեր կյանքի անոմալ երեւույթները եւ դա արտացոլող լրահոսը եզրափակվում է հերթական շոկային լուրով՝ ՊԵԿ նախկին վարչության պետերից մեկն ունի 8 բնակարան Երևանում, 6ավտոկայանատեղի՝ Հյուսիսային պողոտայում, 4 հասարակական նշանակության տարածքներ, հանգստյան գոտի և 2 հողամաս ՝ Կոտայքի մարզում, 2 տրանսպորտային միջոց, դրանց միջին շուկայական արժեք՝ 1 մլրդ 601 մլն 422 հազար 519 դրամ է
Ապօրինի է դիտարկվել նաև Ավստրիայում 2 անշարժ գույքի ձեռքբերման համար վճարած 170 մլն 826 հազար 728 դրամը։
Հիմա ամեն օր այսպիսի լուրեր կարդացող քաղաքացուց մենք պահանջում ենք անտարբեր չդառնալ, զարմանալ, զայրանալ։ Մեր կյանքի անոմալ երեւույթները այնպես են շոկահարել, որ վաղուց դադարել ենք զգալը եւ ապրելը, պարզապես հոգնել ենք։