Ելք կա. ընտրված համայնքապետերին պաշտոնազրկելու պայքարը նոր հորիզոններ է նվաճում

Այսօր կարելի է համարել համայնքապետերի օր։ Վեդիում երեկ կայացած ՏԻՄ ընտրությունների արդյունքում իշխանությունը հասավ իր մուրազին՝ Գարիկ Սարգսյանը ընտրվեց համայնքապետ։ Կոկորդիլոսագետին, սակայն, համայնքապետի պաշտոնը հեշտ չտրվեց։ Նախկին գյուղապետ, մարզպետ, Պետգույքի կառավարման կոմիտեի նախկին ղեկավար Գարիկ Սարգսյանը սեփական մարզում երկրորդ փորձից նոր ընտրվեց համայնքապետ։

Առաջին ընտրության արդյունքները իշխանությանը չէին գոհացնում, մանդատները վայր դրեցին եւ գնացին ավագանու ինքնալուծարման։ Մի քանի ամսում Գարիկ Սարգսյանը գտավ վեդեցիների սիրտ տանող ճանապարհը, այն է՝ կոյուղագծերի փոփոխություն, ճանապարհների բարեկարգում և վերանորոգում, գազատարների կառուցում, համայնքում գործող միակ լուսացույցի փոխարինում, ծառայողական մեքենայից հրաժարում հօգուտ համայնքի և այլն։ Հիմա երեկ Վեդին հանրության ուշադրության կենտրոնում էր, ոմանք մեղադրում էին վեդեցիներին այս ընտրության համար, զարմանում, զայրանում, բայց ինչով է Սարգսյանը պակաս կամ ավել մյուս համայնքապետերից, եթե ՔՊ-ն կարող է ամբողջ Հայաստանում հաղթել վերջին խորհրդարանական ընտրություններին, ինչու պետք է Գարիկ Սարգսյանը չհաղթեր։

Մյուս համայնքապետը, որի պաշտոնանկությանը փորձում են հասնել, Զովունիի համայնքապետն է, այստեղ արդեն ներթիմային խանդի հետ գործ ունեք, ընտրություններին ցուցակի առաջին հորիզոնականը զբաղեցրած թեկնածուն չի հաշտվում 2-րդ հորիզոնականը զբաղեցրածի պաշտոնավարման հետ, «բզբզում է», գործընթացներ հրահրում։ Արդյունքում՝ այսօր համայնքապետարանում ակցիա էր, Զովունիի բնակիչները հավաքվել եւ պահանջում էին՝ հանգիստ թողնել համայնքապետին, կուսակցական մեկը, ներքին խանդից դրդված, որոշում է, որ իքսը պետք է համայնքապետ չաշխատի։
Իշխող քաղաքական մեծամասնությունը լրիվ աղճատել է տեղական ինքնակառավարման էությունը, տեղական ինքնակառավարումը` որպես ժողովրդավարության էական հիմքերից մեկը, վաղուց դադարել է գոյություն ունենալ։
Քանզի նույնիսկ եթե դե յուրե ժողովուրդը իր ընտրությունը կատարում է, քաղաքական իշխանությունը հազարումի հնար է գտնում այդ ընտրությունը թույլ չտալու, նոր ընտրություն է նշանակում, ընտրված ղեկավարին կալանավորում, թիմի անդամների ձեռքով «բզբզում»...օրինակները, ցավոք, բազմաթիվ են...տարրական հարգանք ժողովրդի ընտրության, կարծիքի, քվեի հանդեպ գոյություն չունի, որոշողը իշխող քաղաքական ուժն է։

Համայնքապետերի օրվա երրորդ նորությունը Գորիսի համայնքապետ Առուշ Առուշանյանի ազատ արձակումն է դատարանի դահլիճից։ Նա
արդարացվեց մի քանի հոդվածներով և մեղավոր ճանաչվեց մի քանի այլ հոդվածներով ու դատարանի դահլիճից ազատ արձակվեց:
Դատախազը մեղադրական ճառով պահանջել էր մեղավոր ճանաչել Առուշանյանին և դատապարտել ազատազրկման՝ 9 տարի 6 ամիս ժամկետով, իսկ պաշտպանության կողմը ճառով միջնորդել է արդարացնել վերջիններիս։
Սյունիքի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանը՝ դատավոր Գնել Գասպարյանի նախագահությամբ վճռով՝ Առուշ Առուշանյանը մեղավոր ճանաչվեց ՀՀ ՔՕ 308-րդ հոդվածի 1-ին մասով (պաշտոնեական լիազորությունները չարաշահելը), 322-րդ հոդվածով (ինքնիրավչություն), 113-րդ (դիտավորությամբ առողջությանը միջին ծանրության վնաս պատճառել) հոդվածով։ Նրա նկատմամբ որպես պատիժ է կիրառվել ազատազրկումը՝ 1 տարի 6 ամիս ժամկետով, սակայն նկատի ունենալով, որ Առուշանյանը 8 ամիս գտնվել է արգելանքի տակ, նրա նկատմամբ վերջնական պատիժ է նշանակվել 6 ամիս 18 օր ժամկետը։ Նրա նկատմամբ պատիժը պայմանական չկիրառվեց՝ սահմանելով փորձաշրջան 1 տարի 6 ամիս ժամկետով:

Միաժամանակ որպես պատիժ է նշանակվել նաեւ ինքնավար մարմիններում ղեկավար պաշտոն զբաղեցնելու հնարավորությունից 5 տարի ժամկետով զրկելով ու տուգանքով։
Այսինքն՝ ստացվում է, որ չնայած դատախազը պահանջել էր 9տ 6 ամիս ազատազրկում, դատարանը ընդամենը 1տ 6 ամիս պատիժ սահմանեց, ինչը խոսում է մեղադրանքի որակի, գործի հիմնավորվածության մասին, այստեղ դատախազը պետք է ասելիք ունենա, այսպես ասած՝ արդարացում փնտրի «վատ որակի» գործի համար։ Երկրորդ խնդիրը, որ ինչքան էլ այսօր ոգեւորիչ է Առուշանյանի ազատ արձակումը, բայց նրան փաստացի դատարանի վճռով զրկում են համայնքապետի պաշտոնից։ Որոշման այս մասը, թերեւս, մեկնաբանման կարիք ունի, երբվանից է այն գործում, բողոքարկման դեպքում երբվանից է գործում, բողոքարկելու են, թե ոչ, որքանով է սահմանադրական ընտրովի պաշտոնի դեպքում այս նորմի կիրառությունը, արդյոք այդպես չի խախտվում ՏԻՄ-ի տրամաբանությունը ժողովրդավարության շրջանակներում, չէ՞ որ սա կանաչ լույս է իշխանությունների ձեռքին ընտրված, ոչ յուրային համայնքապետերին դատարանների վճռով արգելել համայնքապետ լինել, արդյոք դատարանի վճիռը հետադարձ ուժ ունի, այսինքն եթե նա համայնքապետ է ընտրվել մինչ վճիռը, այժմ պետք է թողնի՞ պաշտոնը...։ Մի կողմից՝ իհարկե Առուշանյանի ազատության մեջ հայտնվելը կարեւոր է, բայց մյուս կողմից էլ՝ գորիսեցիները խաբված կմնան, եթե նա չշարունակի պաշտոնավարումը, կստացվի՝ իշխանությունը հասել է իր նպատակին՝ ազատության մեջ անգամ Առուշանյանին մեկուսացրել է քաղաքական գործընթացներից՝ եւ համայնքապետի պաշտոնից է զրկվել, եւ պատգամավորի մանդատից հրաժարվել։
Երկրորդ կարեւոր հարցը՝ այս վճիռը կարող է նախադեպային լինել եւ հաջորդիվ կիրառվել նաեւ Վանաձորի ընտրված համայնքապետ Մամիկոն Ասլանյանի նկատմամբ...այսինքն՝ ստացվում է՝ Փաշինյանի «հին» կարգախոսը միշտ ակտուալ է՝ ելք միշտ կա, նպատակն էլ արդարացնում է բոլոր միջոցները, ընտրություններով չկարողացան հաղթել՝ հոգ չէ, ընտրվեց՝ հոգ չէ, չեն թողնի պաշտոնավարել, ավագանին կցրեն, կձերբակալեն, հետո էլ դատարանի վճռով կզրկեն պաշտոն զբաղեցնելու իրավունքից։

Ժողովրդավարության բաստիոն կառուցելու ճանապարհը հենց այսպիսին է լինում, իշխանությունը կենացումահու կռիվ է տալիս ամեն պստլիկ-մստլիկ համայնքի ղեկավարի պաշտոնի համար, իսկ իրականության մյուս կողմում՝ թշնամուն նվիրաբերում է համայնքներ, տարածքներ, դիրքեր, սարի գլուխներ։

Այս թեմայով Հայ մամուլի ազատության վախճանը. Առաջարկվող փոփոխությունը հակասում է Սահմանադրությանը եւ Կոնվենցիային Երբ հավաքականի պարտությունից ավելի շատ ենք նեղվում, քան թշնամու Փառուխ ներխուժումից Հոգնության գաղտնիքը. երբ անոմալ երեւույթները դառնում են նորմալ, մարդիկ դադարում են զարմանալ եւ զայրանալ, զգալ եւ ապրել Ժողովրդավարության բաստիոն կառուցելու ճանապարհին նախ ձնամաքրման աշխատանքները կազմակերպեք Անբարեխիղճ վարձատուները պետք է հանդիպեն անբարեխիղճ վարձակալների, իսկ հաջորդիվ ամեն ինչ՝ միայն պայմանագրով