Սկզբից գրադարան, որ Սաֆարիի մասին գիրք կարդամ, հետո Սաֆարի, վերջում սաունա. բլից հարցազրույց Ռաֆիկ Խանդանյանի հետ

ArmDaily.am-ը «Խորհրդակցական սենյակում» շարքի շրջանակներում շարունակում է բացահայտել դատավորներին: Այս անգամ մեր բլից հարցերին պատասխանել է Վարչական դատարանի դատավոր Ռաֆիկ Խանդանյանը։

Ռաֆիկ Խանդանյանը' առանց պատմուճանի:

-Ընկեր, դասախոս, որսի ու սպորտի հանդեպ սեր ունեցող մարդ:

Մանկության վառ հուշ:

-Դպրոցական տարիներին պապս արգելում էր դպրոց գնալ, առանց թեյ խմելու ու տատիս պատրաստած կարկանդակը ուտելու: Ամենակարևորը, նախաճաշի սեղանը պատրաստում էր պապս: Մի զարմանահրաշ մարդ:

Քանի՞ հայրական ապտակ եք ստացել:

-Ես հայրական խրատներ եմ ստացել ու դրանցից առաջինն այն էր, որ մարդկային խոսքն ու դրա ուժն ամենակարողն են:

Աղջիկների համար կռիվներ, թաքուն ծխել, հայրիկի մեքենան գողանալ...

-Առանց դրանց կյանքը կկորցնի իր գույները: Ամեն ինչ էլ եղել է, նորմալ, բնական պատանեկություն և երիտասարդություն եմ ունեցել:

Դաշնամո՞ւր, թե՞ սպորտ...

-Սպորտն ինձ համար, դաշնամուրը, որ նվագեն լսեմ: Սիրում եմ դասական երաժշտություն, երեւակայություն է  արթնացնում: Վատ չէր լինի, որ նվագել իմանայի:

Ո՞վ էր քննությունները ստանում համալսարանում:

-Չճաշակեցի այն բերկրանքը, որ քննությունից մի օր առաջ խնջույքի լինեմ ու չհիշեմ, որ հաջորդ օրը քննության եմ:

Առաջին սեր:

- Մանկապարտեզում էր, չեմ հիշում։

Կաշա՞ռք տվել եք որևէ մեկին, իսկ Ձեզ տվել, առաջարկե՞լ են:

-Ես ի սկզբանե, ցույց եմ տվել ու ցույց եմ տալիս, որ կաշառքի լեզուն ինձ խորթ է ու փորձեր անողներ չեն եղել:

Դո՞ւք եք լավ դատում, թե՞ Ձեր հայրը:

-Դատվածներից հարցրեք:

Ամենաշատն ինչքա՞ն եք խմել, ի՞նչ և ի՞նչ առիթով:

-Դեռ չեմ հասցրել ամենաշատ խմելուն, կյանքը դեռ առջևում է:

Սաֆարի, սաունա, թե ազգային գրադարան:

-Սկզբից գրադարան, որ Սաֆարիի մասին գիրք կարդամ, հետո Սաֆարի, վերջում սաունա:

Քյուֆթա՞, թե՞ փախլավա:

-Քյուֆթա, վրայից փախլավա:

Ձեզ կինոյի, գրքի ո՞ր հերոսին եք նմանեցնում:

-Չեմ հանդիպել իմ կինոյի ու գրքի հերոսին: Ես դեռ ռեժիսորին ու հեղինակին եմ նմանեցնում:

Կյանքի դասեր:

-Կյանքը դաս չէ։

Ձեր մականունը կամ բամբասանք ձեր մասին:

-Մականուն չունեմ, բամբասաք չեն պատմել, չնայած ինձ Դուբայում ինքնաթիռ ունենալ էին վերագրում, վատ չէր լինի:

Մուրճ ունե՞ք, իսկ քանի՞ պատմուճան ունեք:

-Մուրճ ունեմ, ընկերս է նվիրել: Մի պատմուճան։

Ինչի՞ համար եք զղջում:

-Չեմ զղջում:

Ո՞ւմ եք սիրում:

-Ընտանիքիս:

Ումի՞ց եք դժգոհ:

-Գիտնականներից, որ չեն կարողանում ծերության դեմ առավել արդյունավետ պայքարել:

Երբ զայրանում եք, աթոռնե՞րն եք ջարդում, եղունգնե՞րն եք կրծում...

-Լուռ ու անվնաս վայելում եմ սիգարի անուշ համը:

Երբ զարմանում եք...

-Կորցրել եմ զարմանալու ունակությունս:

Ուրախանալիս թռչկոտում եք...

-Թռչկոտացնում եմ:

Հիասթափվում և հուսահատվում եք մեր հարցերը լսելիս, թե...

-Ինձ դժվար է հիասթափեցնելը, իսկ հուսահատեցնելը՝ գրեթե անհնար:

Վախենո՞ւմ եք մթությունից, թե՞ բարձրությունից:

-Վախենում եմ, երբ ինձ հարազատ մարդիկ են մթության մեջ' բարձրության վրա ու ես նրանց հետ չեմ:

Հավատում եք Աստծուն, թե…

-Թե չկա: Բացառապես ԱՍՏԾՈՒՆ: Հավելեմ, ես Աստվածավախ մարդ եմ:

Դուք էլ հոգսեր ունեք:

-Փաստորեն...

Խենթ արարք:

-Հանրայնացման ենթակա չէ:

Շիկահեր, թե սևահեր:

-Մազի գունը կապ չունի, կարեւորը արժեքներն են։

Ընտանիքը:

-Հայկական ավանդույթներով, սովորական ընտանիք: Կարճ ասած' մութ անտառ, ինչպես բոլորինը:

Երեխաները:

-Սեր, ջերմություն, հավատ, պայքարելու և նոր բարձունքներ նվաճելու անկոտրում ուժ: Մեր փայլուն ապագան կերտողները:

Փողը:

-Անչափ կարևոր է, որ փողը ղեկավարվի մարդկանց կողմից, ոչ թե մարդիկ փողի: Երբեմն փողը դառնում է անկառավարելի:

Չիրականացված երազանք:

-Պարաշյուտից թռնել։

Թուլություններ, թերություններ:

-Շատ են, չասեմ, որ չօգտվեն:

 Զանգ ԲԴԽ-ից:

-Սպասում եմ այդ զանգին, բայց ուշանում է:

Խորհրդակցական սենյակում:

-Սաֆարի ու ազգային գրադարան:

Հարց շարքի հաջորդ մասնակցին:

-Իրական կյանքում ինչպե՞ս եք պայքարում անարդարության դեմ:

Մեր շարքի նախորդ մասնակիցը՝ Արագածոտնի ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավոր Սուրեն Մնոյանը Ձեզ հարցնում է՝ ինչ կա չկա։

-Մեր երկրում ամեն ինչ կա։

«Խորհրդակցական սենյակում»  շարքին մասնակցել են դատավորներ Ալեքսանդր Ազարյանը  , Գագիկ Հովհաննիսյանը , Քրիստինե Մկոյանը, Գեւորգ Նարինյանը , Անի Հարությունյանը ,  Սուրեն Մնոյանը:
 

Շարքը՝ Ինգա Մարտինյանի