Ես չէի ուզում որևէ ձևով կաշկանդվեմ՝ դրա համար զանգեցի, ներողություն խնդրեցի աշխատակազմից՝ ասեցի, որ չեմ գալու. Արմեն Մարտիրոսյանը՝ մեդալից հրաժարվելու պատճառների մասին

Հայաստանի 3-րդ Հանրապետության 30-ամյակի առթիվ մեդալ է շնորհվել «Անտարես» հրատարակչության տնօրեն Արմեն Մարտիրսյանին: Նախագահ Արմեն Սարգսյանը նրան պարգևատրվել է «Երախտագիտության» մեդալով:

ArmDaily.am-ի զրուցակիցն է Արմեն Մարտիրոսյանը։

-Նախագահ Արմեն Սարգսյանը Ձեզ պարգևատրել է «Երախտագիտության» մեդալով։

-Հա՞ որ։

-Այո։ տեղյակ չե՞ք։

-Չէ։

-Հայաստանի Հանրապետության 30-ամյակի առթիվ Ձեզ պարգևատրել են։ Գուշակո՞ւմ եք, թե ինչի համար կարող էիք պարգևատրվել այս մեդալով։

-Գիտեմ, որ Գործարարների միությունն է ներկայացրել իմ՝ այնտեղ ծավալած որպես գործարար աշխատանքի համար։ Ես գործարարների միության նախագահի տեղակալն եմ, ինչ-որ աշխատանք եմ ծավալում, հավանաբար գնահատել են և նախագահությունը որոշում է կայացրել, որպեսզի ներկայացնի ինչ-որ պարգևի։ Դա գործարարների միությունն է։

Առհասարակ, Հայաստանում այնպես չի, որ ինչ-որ մեկը որոշում է Պողոսին պարգև տալ՝ նու, այդպես էլ է լինում։ Բայց որպես կանոն ինչ-որ կազմակերպություններ երաշխավորում են, առաջարկում են։ Հիմա գործարարների միությունն առաջարկել է, որ ինձ պարգևեն՝ իրենք էլ երևի պարգևել են։

-Իսկ Ձեզ համար այս պարգևն ի՞նչ նշանակություն ունի։

-Ես չեմ ստացել այդ պարգևը։ Ես չեմ գնացել, չեմ վերցրել, չեմ ստացել։ Ինձ նաև Սերժ Սարգսյանը Սուրբ Մեսրոպ Մաշտոց շքանշանով է պարգևել՝ էլի չեմ գնացել, չեմ ստացել։

-Հրաժարվելո՞ւ եք այս պարգևից։

-Հավանաբար՝ այո։

-Ինչո՞ւ։

-Ես գիշերը չեմ քնել։ Ինձ երեկ ասեցին, որ պետք է գնամ նախագահական։ Այսօր ժամը 10։10 հասա Բաղրամյան փողոց ու ամբողջ գիշեր մտածել եմ, որ արդյոք մտավոր աշխատանքով զբաղված մարդը իրավունք ունի ինչ-որ բան ստանա որևէ իշխանությունից ու հասկացա, որ չէ, պետք է միշտ կարողանա խեթ նայել իշխանությանը, ցանկացած իշխանությանը։

Ոնց որ Սերժ Սարգսյանի իշխանությանը, ոնց որ այսօրվա ընտրված իշխանությանը, այն ժամանակ չընտրված իշխանությանը, պետք է կարողանա անկաշկանդ լինի, որևէ ձևով իրեն ոչ մի բան չեպտք է կաշկանդի։ Սա իմ դիրքորոշումն է ու ես չեմ գնացել ստանալու։ Բայց երևի պիտի ավելի շուտ կանխեի այդ հարցը, որ չհասներ այնտեղ։

Պետք է ավելի շուտ զբաղվեի այս հարցով՝ շատ էի զբաղված էս վերջերս՝ հազար ու մի գործ էի անում։ Եվ բիզնեսին է վերաբերում, և հասարակական աշխատանքին, որն ինձնից ավելի շատ ժամանակ է տանում։ Իսկ երբ որ արդեն Անկախության գիշերն եկավ, հասկացա, որ անկախությունն ապահովում են էն մարդիկ, ովքեր որ միշտ անկաշկանդ են իշխանությանը ճշմարտությունը ասելու մեջ։ Ես չէի ուզում որևէ ձևով կաշկանդվեմ՝ դրա համար զնագեցի, ներողություն խնդրեցի աշխատակազմից՝ ասեցի, որ չեմ գալու։

Հայկա Ալոյան