Վերջին տարում ես այնպիսի բաներ տեսա, որ կնախընտրեի պատերազմի ժամանակ մահացած լինեի և էս ամենը չտեսնեի. Դանիել Իոաննիսյան
Հարցազրույց
ArmDaily.am-ի զրուցակիցն է «Իրազեկ քաղաքացիների միավորում» ՀԿ համակարգող Դանիել Իոաննիսյանը։
-Ինչպե՞ս եք վերաբերվում զոհվածների ծնողներին ուժով հեռացմանը Եռաբլուրից, կարմիր բերետավորները բավականին ագրեսիվ վարք էին դրսևորում։
-Ինձ մոտ տպավորություն է, որ Հայաստանի Հանրապետությունում իշխանությունը պատկանւոմ է ոչ թե քաղաքացիներին, այլ ԱԱԾ-ին, վարչապետի անվտանգությանը և կարմիր բերետավորներին։
-Այսօր Եռաբլուրում տեղի ունեցածն ինչպե՞ս կբնութագրեիք։
-Դե բանն ա էլի՝ ԱԱԾ-ն յուրովի շնորհավորում է, ԱԱԾ-ն սեփական և կարմիր բերետավորների ձեռքով շնորհավորում է Հայաստանի քաղաքացիներին այն կապակցությամբ, որ քաղաքացիները երեսուն տարի առաջ որոշեցին, որ մենք անկախ և ժողովրդավարական երկրում ենք ապրելու։
-Այս տարվա սեպտեմբերի 21-ն արդյո՞ք դիմավորում ենք որպես անկախ և ժողովրդավար երկիր։
-Ամեն ինչ հարաբերական է, ամեն ինչ հարաբերական է։
-Ձեր կարծիքն ինչպիսի՞ն է։
-Դե ասում եմ ամեն ինչ հարաբերական է։ Անկախությունն էլ է հարաբերական, ժողովրդավարությունն էլ է հարաբերական։ Եղել են տարիներ՝ հիմիկվանից լավ է եղել, եղել են տարիների հիմիկվանից վատ է եղել։
-Այս իրավիճակը Հայաստանում ճգնաժամ հիշեցնո՞ւմ է։
-Չէ, ճգնաժամային որպես այդպիսի չեմ համարում, բայց խնդրահարույց է և մի քիչ վախեցնող։
-Ինչո՞ւ։
-Հեռանկարների առումով։ Ես մտահոգ եմ Հայաստանի անկախության և ժողովրդավարության հեռանկարի համար։
-Ինչպե՞ս եք վերաբերում զոհվածների ծնողներին կոպիտ ձևով հեռացրին Եռաբլուրից։ Արդյո՞ք ժողովրդավար երկրներում նման պրակտիկան ընդունվա՞ծ է։
-Գիտեք, վերջին մի տարում ես էնպիսի բաներ տեսա և հիմա չմասնավորեցնեմ, թե ում մասին է խոսքը, ինչի մասին է խոսքը, բայց վերջին տարում այնպիսի բաներ տեսա, որ ես կնախընտրեի պատերազմի ժամանակ մահացած լինեի և էս ամենը չտեսնեի։ Չեմ ուզում տեսնել մի իրավիճակ, երբ որ երկրի իշխանությունները և զոհվածի ծնողներն իրար միջև վիճում են՝ զոհվածի շիրիմին մոտենան, թե չմոտենան։
-Զոհվածի ծնողն իրավո՞ւնք ունի թույլ չտալ իր զավակի շիրիմին մոտենալ մի մարդու՝ ում մեղադրում է պատերազմի ու դրա հետևանքների մեջ։
-Ես դատավոր չեմ, ես հիմա չեմ որոշելու՝ իրավունք ունի, թե չունի։ Բայց ինքնին այս իրավիճակը այնքան տխուր է, որ մարդ նախընտրում է մահանալ, բայց այս իրավիճակի ականատեսը չլիներ։
-Լրագրողների աշխատանքի խոչընդոտման էպիզոդի վերաբերյալ ի՞նչ կասեք։ Արդյոք դա արարողակարգի մի մաս էր և ոչ թե լրագրողների աշխատանքային գործունեության խոչընդոտում։
-Կարո՞ղ է վաղը արարողակարգի սահմաններում որոշեն լրագրողներին գնդակահարել։ Էդպես հո չի։ Չհասկացա, արարողակարգը չի կարող հակասել Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրությանն ու օրենքներին։
-Իսկ Ձեր կազմակերպությունն այդ էպիզոդներին որևէ կերպ անդրադառնալո՞ւ է։
-Այսօր աշխատանքային օր չի՝ վաղն ուսումնասիրելու ենք տեսանյութերը, միգուցե ինչ-գործողություններ ձեռնարկենք։
Հայկա Ալոյան